Delta Adam Fikri Nasıl Doğdu?

 10 Nisan 1983 İstanbul doğumluyum. İstanbul Kadıköy de yaşıyorum. Pedalşörler bisiklet grubunun aktif üyelerindenim. 10 yıla yakın kariyerimde Türkiye’de ilk beş yüz firmanın içinde kendi sektöründe lider firmalarda yönetici olarak çalıştım. Mevcut eğitim seviyesinde bir insan için ülkemiz standartlarının üzerinde iyi bir maaşla çalışıyordum. Otuz yaşına gelmeden, iyi bir kariyer, istediğim gibi bir evim ve sahip olmaktan mutlu olduğum 73 model bir vosvosum vardı.

Bütün bunlara sahip olduktan sonra hayatımın geri kalanı da şekillenmişti. Ama mutlu görünen bir yaşantım olsa da yapmak istediklerimin bu olmadığının farkındaydım. İyi giden ama beni mutlu etmeyen aksine yapmak istediklerimden alıkoyan hayat şeklini mi sürdürecektim? Kimine göre sahip olduklarımdan vazgeçtim. Bana göre ise, vazgeçmedim, bize öğretilen ve sürüklendiğimiz yaşantıya veda ettim,  yaşamak istediğim hayatı kendim seçtim.

Ne yapmalı dedim kendime? Spor yapmayı, gezmeyi, paylaşmayı ve yardım etmeyi seviyorum. Sürekli bisiklete binmeli, gezmeli, insanlarla bu mutluluğu paylaşmalı ve bunu bir faydaya dönüştürmeliydim artık. Daha önce zaman bulamamaktan ötürü sürekli ertelemek zorunda kaldığım yoksul çocuklarla ilgili projelerime de bu turla hayat verebilirdim.

Aynı zamanda tüm insanlara bir aylık zaman dilimi sarmalında sıkıştırdıkları hayatlarında aslında yapmak istedikleri şeylere ulaşmanın sadece kendi ellerinde olduğu mesajını vermek istiyorum. Bu projeyi önce yakın arkadaşlarıma açtım. Üyesi olmaktan gurur duyduğum pedalşörler bisiklet grubumuzda olan ağabeylerim, ablalarım ve arkadaşlarım ile konuştum. Hepsi yapabileceğime inandıklarını söyleyerek maddi manevi yanımda olduklarını dile getirerek tam destek oldular.

Aklımda bu düşünceler varken, Yunanistan bisiklet turu dönüşünde çok sevdiğim Kadıköy’ün Moda semtindeki evime doğru pedallıyordum, rıhtımda yerde yazan yazı rotamı belirledi. Kadıköy bana "Işık Doğudan Yükselir” diyordu, rotamı tam da bu noktada Asya ya çevirdim.

Sistemin dayatmalarından yeterince sıkılmıştım. Projem vardı, rotam belirlenmişti. Artık harekete geçmeli dedim. Sistem bize araba, iş, ev üçlemesini gösteriyordu. Önce arabamı sattım, sonra işimden istifa ettim.. Geriye ev kalmıştı, bundan böyle benim evim yeşil ve mavidir, duvarları yoktur! dedim evimi de sattım.